بلھے شاہ کی شاعری اور پنحابی کلام کا مجموعہ پڑھیے- بلھے شاہ مغلیہ دور کے مشہور صوفی شاعرہیں اور ان کا پنجابی کلام بہت مقبول ہے
اسی نازک دل دے لوگ ہاں، ساڈا دل نہ یار دکھایا کر
نہ جھوٹے وعدے کیتا کر، نہ جھوٹیاں قسماں کھایا کر
تینوں کنی واری میں آکھیاں اے، مینو ول ول نہ ازمایا کر
تیری یاد دے وچ میں مر جا ساں، مینو اینا یاد نہ آیا کر
بلھے شاہ زہر دیکھ کے پیتا تے کی پیتا
عشق سوچ كے کیتا تے کی کیتا
دِل دے كے دِل لین دی آس رکھی
وی بلھیا پیار اہو جیا کیتا تے کی کیتا
مسجد ڈھا دے مندر ڈھا دے
ڈھیندا جو کچھ ڈھا دے
اک بندے دا دِل ناں ڈھاویں
رب دلاں وچ رھیندا
چل بولیا ہون اوتھے چلئے جتھے سارے انے
نہ کوئی سانو پہچانے نہ کوئی سانو مَنّے
برے بندے نوں میں لبن ٹریا پر برا لبا نہ کوئی
جد میں اندر جھاتی پائی تے مے توں برا نہ کوئی
پڑھ پڑھ کتاباں علم دیاں توں نام رکھ لیا قاضی
ہاتھ وچ پھڑ كے تلوار نام رکھ لیا غازی
مکے مدینے گھوم آیا تے نام رکھ لیا حاجی
او بھلیا حاصل کی کیتا ؟ جے تو رب نا کیتا رضی
رانجھا رانجھا کر دی ہن میں ، آپے رانجھا ہوئی
سدّو نی مینوں دھیدو رانجھا ، ہیر نہ آکھو کوئی
رانجھا میں وچ ، میں رانجھے وچ ، غیر خیال نہ کوئی
میں نہیں اوہ آپ ہے اپنی آپ کرے دل جوئی
کوئی بن گیا رونق پکھیاں دی ، کوئی چھوڑ كے شیش محل چلیا
کوئی پلیا ناز تے نخریاں وچ ، کوئی ریت گرم تے تھل چلیا
کوئی بُھل گیا مقصد آون دا ، کوئی کر كے مقصد حَل چلیا
اتھے ہر کوئی فرید مسافر اے ، کوئی آج چلیا کوئی کل چلیا